- wkraczać
- wkraczać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, wkraczaćam, wkraczaća, wkraczaćają {{/stl_8}}– wkroczyć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIa, wkraczaćczę, wkraczaćczy {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wchodzić gdzieś, poruszając się dostojnie, poważnie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Poselstwo wkroczyło do sali audiencyjnej. Orszak ślubny wkraczał do kościoła. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'rozpoczynać nową fazę, stadium czegoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Dyskusja wkroczyła na niebezpieczne tory. Negocjacje wkroczyły w końcową fazę. Wkroczył w wiek męski. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o wojsku, armii: przekraczając granicę, zajmować obce terytorium': {{/stl_7}}{{stl_10}}Oddziały nieprzyjaciela wkroczyły na nasze tereny. Wróg wkroczył do stolicy. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wdawać się w jakąś sprawę w celu nadania jej pożądanego biegu; interweniować': {{/stl_7}}{{stl_10}}W sprawę musiał wkroczyć prokurator. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.